« ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ , ΕΥΛΟΓΙΑ Ή ΚΑΤΑΡΑ; »
Η ανάπλαση του Ερυθροπόταμου και η ανάδειξη της ιστορίας της πόλης,
βασικό αίτημα των πολιτών
Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος γειτονιάς Ταμπακιάς Οι Καλιόπορτες¨ και η Οικολογική Εταιρεία Έβρου – Παράρτημα Διδυμοτείχου οργάνωσαν ημερίδα στο Διδυμότειχο στο χώρο του δημοτικού θεάτρου το Σάββατο 9 Μαΐου 2009 με θέμα «Τα Ποτάμια μέσα στις πόλεις: ευλογία ή κατάρα ;». Ομιλητές ήταν ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Ξάνθης Νικόλαος Κωτσοβίνος και ο Δήμαρχος Τρικάλων που για λόγους ανωτέρας βίας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί. Εκ μέρους του Εκπολιτιστικού Συλλόγου γειτονιάς Ταμπακιάς ¨Οι Καλιόπορτες¨ συντονίστρια ήταν η κυρία Γκουγκούδη Αθανασία και από την πλευρά της Ο.Ε.Ε. η κυρία Κεραμιτσόγλου Κυριακή, η οποία παρουσίασε και εργασία των μαθητών του ΕΠΑΛ Διδυμοτείχου με θέμα τον Ερυθροπόταμο, που έγινε στο μάθημα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Οι εργασίες αυτές καλλιεργούν την οικολογική συνείδηση των μαθητών καθώς και των πολιτών.
Η εκδήλωση είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Ο Ερυθροπόταμος έγινε επίσημης συζήτησης για πρώτη φορά συγκροτημένα και επιστημονικά τεκμηριωμένα. Τα ποτάμια στις πόλεις σηματοδοτούν το χρώμα μιας πόλης, είναι το «σήμα κατατεθέν» αυτής. Ο επισκέπτης της πόλης θυμάται αυτήν την ομορφιά. Κανένας ευκαιριακός έστω επισκέπτης των Τρικάλων και της Έδεσσας δεν ξεχνά τα ποτάμια αυτών των πόλεων. Η φυσική κληρονομιά είναι πλούτος αντίστοιχος με την ιστορική και αρχιτεκτονική κληρονομιά .Το παράδειγμα πόλεων όπως τα Τρίκαλα που έχουν ένα μικρότερο αλλά καλά διαμορφωμένο ποτάμι μέσα στην πόλη αποτελεί ευρωπαϊκό πρότυπο και όνειρο για τους Δημοτιανούς. Το φωτογραφικό υλικό μας άφησε άφωνους. Η φωτογραφική έκθεση μας γύρισε σε εποχές που το ποτάμι ήταν το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης, πηγή ζωής, πλούτου, χαλάρωσης και στολίδι για την πόλη. Οφείλουμε να συγκεντρώσουμε τα στοιχεία που προέκυψαν από την ημερίδα ώστε ο κόσμος να ενημερωθεί συνολικά σχετικά με όσα αφορούν τον Ερυθροπόταμο με εγκυρότητα, να λάμψει η αλήθεια και να δημιουργηθούν επιτέλους οι προϋποθέσεις ώστε κάποια πράγματα να υλοποιηθούν, γιατί όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα.
Από τις εισηγήσεις έγινε φανερό ότι σοβαρό θέμα χημικής ρύπανσης δεν υπάρχει . Οι μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες απέχουν αρκετά. Ελάχιστα απόβλητα φτάνουν μέχρι το ποτάμι. Καταλήγουν όμως χωρίς να περνούν από το βιολογικό σταθμό απόβλητα επεξεργασίας γάλακτος ( τυροκομικά ).
Ο συλλεκτήριος αγωγός μέχρι να γίνει ο διαχωρισμός όμβρων και οικιακών λυμάτων θα στέλνει μικτά λύματα στο βιολογικό καθαρισμό ώστε να είναι αποτελεσματικός μόνο το καλοκαίρι επειδή το χειμώνα λόγω του μεγάλου όγκου είναι αδύνατον να υποστούν επεξεργασία. Όπως και τα αντιαισθητικά φρεάτια πρέπει να ενσωματωθούν όσο είναι δυνατό.
Η περιοχή όμως έχει πάρα πολλά σκουπίδια , παρά τις πινακίδες που υπάρχουν και τις εκστρατείες καθαρισμού που κατά καιρούς γίνονται και την κάλυψη που γίνεται με μπάζα σε όλο το μήκος του αναχώματος, ειδικά στο χώρο πλησίον της Αγίας Πέτρας (Πλωτινούπολη) το θέαμα είναι οικτρό. Για τη ρύπανση βέβαια ευθύνονται οι πολίτες. Η άσκηση ελέγχου όμως αφορά το Δήμο και το Τμήμα Υγείας του Επαρχείου. Μέτρα με κλιμάκωση από την απλή επίπληξη, σύσταση μέχρι και τα σοβαρά πρόστιμα, θα λειτουργήσουν σίγουρα αποτρεπτικά, όμως ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, το πολιτικό κόστος δυστυχώς δεν το επέτρεψε.
Με βάση τα παραπάνω θα πρέπει να επικεντρωθούμε κυρίως στην ανάπλαση και την αρχιτεκτονική τοπίου.
Τα ποτάμια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα οικοσυστήματα και τα έργα που θα γίνουν πρέπει να είναι συμβατά με το φυσικό περιβάλλον.
Στο γενικό πολεοδομικό σχέδιο δίδονται γενικές κατευθύνσεις, στην πολεοδομική μελέτη περιγράφονται οι χώροι και οι η συγκεκριμένη χρήση τους με βάση αυτή έγινε εδώ και πέντε χρόνια περίπου από ιδιώτη μηχανικό αρχιτεκτονική μελέτη ανάπλασης όλων των χώρων που γειτονεύουν με το ποτάμι. Βέβαια οι πολίτες ποτέ δεν ενημερώθηκαν για τα θετικά βήματα που έχουν γίνει σ’ αυτή την κατεύθυνση , το μόνο που μπορούν να δουν είναι η ενίσχυση και διαπλάτυνση του αναχώματος και στο μεγαλύτερο μήκος είναι έτοιμο για κατασκευαστικές εργασίες, όπως χώροι αναψυχής , με πράσινο, στην πόλη δεν υπάρχουν πάρκα ασφαλή για αναψυχή και η Δαδιά για όλο τον Έβρο. Πως θα αναπτυχθεί ο οικοτουρισμός μόνο με Ταβέρνες; Πως θα βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των πολιτών; Εκατοντάδες στρέμματα υποβαθμισμένης γης μετατράπηκαν σε χωματερή ανάμεσα στην Πλωτινούπολη και το ποτάμι μέχρι τις Γραμμές του τραίνου. Επιτέλους ας διαμορφωθεί ο πεζόδρομος-ποδηλατόδρομος που θα διατρέχει το βόρειο περιμετρικό και όλο το ανάχωμα την Πλωτινόπολη και θα κάνει το γύρο της πόλης , μια ήπια δραστηριότητα που θα φέρει επισκέψεις κι από τις γειτονικές πόλεις και θα δώσει διέξοδο στα παιδιά μας κι όσους θέλουν να χαλαρώσουν, να αθληθούν. Ακόμη τα λεωφορεία θα μπορούν να σταθμεύουν στη περιοχή της Αγ. Μαρίνας κι από κει ν’ ανεβαίνουν στο κάστρο μια και η πόλη στο εσωτερικό της είναι απροσπέλαστη για τους ταξιδιώτες.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα όπως τέθηκε απ’ τους εισηγητές αλλά και τους παρευρισκόμενους μεταξύ αυτών τοποθετήθηκαν και ειδικού επιστήμονες ήταν το θέμα των πλημμύρων η λεκάνη ανακούφισης που ήδη υπάρχει πριν την είσοδο του ποταμού στην πόλη ένα χρήσιμο θέμα εκβάθυνσης της κοίτης δεν τίθεται γιατί αυτό θα έφερνε νερά από τον Έβρο. Το πρόβλημα της σταθερής ροής στο ποτάμι ακόμη και τους θερινούς μήνες μπορεί να ρυθμιστεί με τη μείωση του πλάτους της κοίτης. Με τη δεύτερη μεγάλη κοίτη τις λεγόμενες ¨ μπαγκίνες ¨ που θα είναι χώρος ήπιας δραστηριοτήτων , περιπάτου και δρόμος διέλευσης των κοπαδιών κάτω απ’ το ανάχωμα ώστε να προστατευθούν και οι νέες δεντροφυτεύσεις . Σταδιακή ανάπλαση όλης της περιοχής με υποβολή ώριμων μελετών είναι καιρός λοιπόν από κάπου να αρχίσουμε.
Σημαντικό ρόλο θα παίξουν τα 6 μικρά φράγματα ταμιευτήρες νερού που υπάρχουν στους χείμαρους του Ερυθροπόταμου .Δύο από αυτά μάλιστα , στο Παλιούρι και τα Βρυσικά μόλις παραδόθηκαν και είναι γεμάτα μέχρι πάνω , έγιναν με τη συνεργασία Νομαρχίας και Διεύθυνσης Δασών. Φαίνεται όμως ότι είναι αναγκαίο να γίνουν και δύο μεγάλα φράγματα ένα στην περιοχή του Μικρού Δερείου κοντά στις πηγές του Ερυθροπόταμου και ένα στην περιοχή Καζαντζή έργο που χάθηκε λίγο πριν την υλοποίηση του από λάθος χειρισμούς :α) υπέρογκη χρηματική εκτίμηση των εκτάσεων εντός του φράγματος αλλά και γιατί χαρακτηρίστηκε αρδευτικό και όχι αντιπλημμυρικό κι έτσι δεν χρηματοδοτήθηκε από την Ε.Ε.
Η σημασία των φραγμάτων ήταν γνωστή στη Βουλγαρία εδώ και δεκαετίες. Μην ξεχνάμε ότι ποτίζουμε χάρις στη διαχείριση των Βουλγάρων, όπως και σε μεγάλο βαθμό πλημμυρίζουμε απ’ την κακοδιαχείριση των μεγάλων Βουλγάρικων Φραγμάτων. Το πόσιμο νερό του Βάλτου λιγοστεύει, φτάνει με τόσο μεγάλη κατανάλωση ενέργειας και σπαταλιέται τόσο άδικα, βλέπε το πρωί το μικρό καταρράκτη πίσω από τον Καλέ. Το μέλλον της ύδρευσης για όλη την περιοχή βρίσκεται στα επιφανειακά και καθαρά νερά του Ερυθροπόταμου σαν τα καθαρότερα νερά της Ευρώπης: να η ευλογία για την πόλη. Δυστυχώς υπεύθυνη υπηρεσία για τη διαχείριση των υδάτων είναι μια υπηρεσία φάντασμα που ανήκει στην περιφέρεια και εδρεύει στην Καβάλα.
Εκτός από την ανάπλαση της περιοχής να θυμηθούμε και τις δύο ασυντήρητες, από τότε που κατασκευάστηκαν, γέφυρες. Να σημειωθεί ότι τα θεμέλια της γέφυρας που βρίσκεται στα νεκροταφεία είναι στον αέρα, υπάρχει θέμα στατικότητας. Αφού πέσει και μετά θα αναζητήσουμε ευθύνες.
Το Διδυμότειχο ανήκει και στο δίκτυο πόλεων με ποτάμια. Πρακτικά αυτό σημαίνει προτεραιότητα στις χρηματοδοτήσεις. Στο πρόγραμμα INTERREG IV C που έχει προϋπολογισμό 325 εκατ. ευρώ για όλη την περίοδο 2007-2013 μπορούν να ενταχθούν τα μέλη του δικτύου πόλεων με ποτάμια. Ας μην ξεχνάμε ότι έργα ανάπλασης μπορούν ανά πάσα στιγμή να χρηματοδοτηθούν από τη ΣΑΤΑ και το ΘΥΣΕΑ. Η παρακμή είναι έντονη όπως και στο θέμα της ιστορικής ανάδειξης, απ’ τη μια όλα περιπλέκονται γύρω από τη Αθήνα κι απ΄ την άλλη ως τοπικές κοινωνίες, αρχές και δημότες έχουμε περάσει στη σφαίρα της ιδιότευσης.
Αυτοί που χύνουν δάκρυα καυτά για την κατάντια της πόλης, συνεχίζουν όμως να οραματίζονται για το μακρινό μέλλον, είχαν στα χέρια τους τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες εδώ και δεκαετίες. Θα ήταν έντιμο να παραδεχτούν έστω και αργά ότι ποτέ το σημερινό ζήτημα γι’ αυτούς δεν υπήρξε θέμα προτεραιότητας, ίσως γιατί μέχρι τώρα τα ποτάμια δεν ψηφίζουν!
Αυτοί γύρισαν και την πλάτη στο ποτάμι, οι εκάστοτε τοπικοί άρχοντες με την εγκληματική αδιαφορία, φταίει όμως και ότι οι πολίτες το ανέχτηκαν.
Στο σχέδιο πόλης αυτό που υλοποιήθηκε κι αυτό που πρόκειται να έρθει ουδέποτε έγινε πρόταση για επέκταση νοτίως του Ερυθροπόταμου, παρά μόνο Βορειοανατολικά ώστε η πόλη να αγκαλιάσει το ποτάμι όπως έγινε στα Τρίκαλα με θαυμάσιο αποτέλεσμα. Οι μηχανικοί το είχαν προτείνει όμως δραστικές αποφάσεις δεν πάρθηκαν.
Έχουμε χορτάσει πια από λόγια απ’ όσους κόπτονται για το καλό της πόλης υποτίθεται.
Αυτοί που έχουν πραγματικά την πρόθεση να αλλάξει κάτι να το δηλώσουν εγγράφως, να δουλέψουν συντονισμένα όχι αποσπασματικά κι ευκαιριακά .Κάποια πράγματα πρέπει να αρχίζουν να υλοποιούνται αύριο κιόλας.
Οργανωτική Επιτροπή
ΟΕΕ- Παράρτημα Διδυμοτείχου
Εκπολιτιστικός Σύλλογος Ταμπάκιας Διδυμοτείχου « Οι Καλιόπορτες »
Η ανάπλαση του Ερυθροπόταμου και η ανάδειξη της ιστορίας της πόλης,
βασικό αίτημα των πολιτών
Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος γειτονιάς Ταμπακιάς Οι Καλιόπορτες¨ και η Οικολογική Εταιρεία Έβρου – Παράρτημα Διδυμοτείχου οργάνωσαν ημερίδα στο Διδυμότειχο στο χώρο του δημοτικού θεάτρου το Σάββατο 9 Μαΐου 2009 με θέμα «Τα Ποτάμια μέσα στις πόλεις: ευλογία ή κατάρα ;». Ομιλητές ήταν ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Ξάνθης Νικόλαος Κωτσοβίνος και ο Δήμαρχος Τρικάλων που για λόγους ανωτέρας βίας δεν μπόρεσε να παρευρεθεί. Εκ μέρους του Εκπολιτιστικού Συλλόγου γειτονιάς Ταμπακιάς ¨Οι Καλιόπορτες¨ συντονίστρια ήταν η κυρία Γκουγκούδη Αθανασία και από την πλευρά της Ο.Ε.Ε. η κυρία Κεραμιτσόγλου Κυριακή, η οποία παρουσίασε και εργασία των μαθητών του ΕΠΑΛ Διδυμοτείχου με θέμα τον Ερυθροπόταμο, που έγινε στο μάθημα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Οι εργασίες αυτές καλλιεργούν την οικολογική συνείδηση των μαθητών καθώς και των πολιτών.
Η εκδήλωση είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Ο Ερυθροπόταμος έγινε επίσημης συζήτησης για πρώτη φορά συγκροτημένα και επιστημονικά τεκμηριωμένα. Τα ποτάμια στις πόλεις σηματοδοτούν το χρώμα μιας πόλης, είναι το «σήμα κατατεθέν» αυτής. Ο επισκέπτης της πόλης θυμάται αυτήν την ομορφιά. Κανένας ευκαιριακός έστω επισκέπτης των Τρικάλων και της Έδεσσας δεν ξεχνά τα ποτάμια αυτών των πόλεων. Η φυσική κληρονομιά είναι πλούτος αντίστοιχος με την ιστορική και αρχιτεκτονική κληρονομιά .Το παράδειγμα πόλεων όπως τα Τρίκαλα που έχουν ένα μικρότερο αλλά καλά διαμορφωμένο ποτάμι μέσα στην πόλη αποτελεί ευρωπαϊκό πρότυπο και όνειρο για τους Δημοτιανούς. Το φωτογραφικό υλικό μας άφησε άφωνους. Η φωτογραφική έκθεση μας γύρισε σε εποχές που το ποτάμι ήταν το πιο ζωντανό κομμάτι της πόλης, πηγή ζωής, πλούτου, χαλάρωσης και στολίδι για την πόλη. Οφείλουμε να συγκεντρώσουμε τα στοιχεία που προέκυψαν από την ημερίδα ώστε ο κόσμος να ενημερωθεί συνολικά σχετικά με όσα αφορούν τον Ερυθροπόταμο με εγκυρότητα, να λάμψει η αλήθεια και να δημιουργηθούν επιτέλους οι προϋποθέσεις ώστε κάποια πράγματα να υλοποιηθούν, γιατί όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα.
Από τις εισηγήσεις έγινε φανερό ότι σοβαρό θέμα χημικής ρύπανσης δεν υπάρχει . Οι μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες απέχουν αρκετά. Ελάχιστα απόβλητα φτάνουν μέχρι το ποτάμι. Καταλήγουν όμως χωρίς να περνούν από το βιολογικό σταθμό απόβλητα επεξεργασίας γάλακτος ( τυροκομικά ).
Ο συλλεκτήριος αγωγός μέχρι να γίνει ο διαχωρισμός όμβρων και οικιακών λυμάτων θα στέλνει μικτά λύματα στο βιολογικό καθαρισμό ώστε να είναι αποτελεσματικός μόνο το καλοκαίρι επειδή το χειμώνα λόγω του μεγάλου όγκου είναι αδύνατον να υποστούν επεξεργασία. Όπως και τα αντιαισθητικά φρεάτια πρέπει να ενσωματωθούν όσο είναι δυνατό.
Η περιοχή όμως έχει πάρα πολλά σκουπίδια , παρά τις πινακίδες που υπάρχουν και τις εκστρατείες καθαρισμού που κατά καιρούς γίνονται και την κάλυψη που γίνεται με μπάζα σε όλο το μήκος του αναχώματος, ειδικά στο χώρο πλησίον της Αγίας Πέτρας (Πλωτινούπολη) το θέαμα είναι οικτρό. Για τη ρύπανση βέβαια ευθύνονται οι πολίτες. Η άσκηση ελέγχου όμως αφορά το Δήμο και το Τμήμα Υγείας του Επαρχείου. Μέτρα με κλιμάκωση από την απλή επίπληξη, σύσταση μέχρι και τα σοβαρά πρόστιμα, θα λειτουργήσουν σίγουρα αποτρεπτικά, όμως ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, το πολιτικό κόστος δυστυχώς δεν το επέτρεψε.
Με βάση τα παραπάνω θα πρέπει να επικεντρωθούμε κυρίως στην ανάπλαση και την αρχιτεκτονική τοπίου.
Τα ποτάμια είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα οικοσυστήματα και τα έργα που θα γίνουν πρέπει να είναι συμβατά με το φυσικό περιβάλλον.
Στο γενικό πολεοδομικό σχέδιο δίδονται γενικές κατευθύνσεις, στην πολεοδομική μελέτη περιγράφονται οι χώροι και οι η συγκεκριμένη χρήση τους με βάση αυτή έγινε εδώ και πέντε χρόνια περίπου από ιδιώτη μηχανικό αρχιτεκτονική μελέτη ανάπλασης όλων των χώρων που γειτονεύουν με το ποτάμι. Βέβαια οι πολίτες ποτέ δεν ενημερώθηκαν για τα θετικά βήματα που έχουν γίνει σ’ αυτή την κατεύθυνση , το μόνο που μπορούν να δουν είναι η ενίσχυση και διαπλάτυνση του αναχώματος και στο μεγαλύτερο μήκος είναι έτοιμο για κατασκευαστικές εργασίες, όπως χώροι αναψυχής , με πράσινο, στην πόλη δεν υπάρχουν πάρκα ασφαλή για αναψυχή και η Δαδιά για όλο τον Έβρο. Πως θα αναπτυχθεί ο οικοτουρισμός μόνο με Ταβέρνες; Πως θα βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των πολιτών; Εκατοντάδες στρέμματα υποβαθμισμένης γης μετατράπηκαν σε χωματερή ανάμεσα στην Πλωτινούπολη και το ποτάμι μέχρι τις Γραμμές του τραίνου. Επιτέλους ας διαμορφωθεί ο πεζόδρομος-ποδηλατόδρομος που θα διατρέχει το βόρειο περιμετρικό και όλο το ανάχωμα την Πλωτινόπολη και θα κάνει το γύρο της πόλης , μια ήπια δραστηριότητα που θα φέρει επισκέψεις κι από τις γειτονικές πόλεις και θα δώσει διέξοδο στα παιδιά μας κι όσους θέλουν να χαλαρώσουν, να αθληθούν. Ακόμη τα λεωφορεία θα μπορούν να σταθμεύουν στη περιοχή της Αγ. Μαρίνας κι από κει ν’ ανεβαίνουν στο κάστρο μια και η πόλη στο εσωτερικό της είναι απροσπέλαστη για τους ταξιδιώτες.
Ένα άλλο σημαντικό θέμα όπως τέθηκε απ’ τους εισηγητές αλλά και τους παρευρισκόμενους μεταξύ αυτών τοποθετήθηκαν και ειδικού επιστήμονες ήταν το θέμα των πλημμύρων η λεκάνη ανακούφισης που ήδη υπάρχει πριν την είσοδο του ποταμού στην πόλη ένα χρήσιμο θέμα εκβάθυνσης της κοίτης δεν τίθεται γιατί αυτό θα έφερνε νερά από τον Έβρο. Το πρόβλημα της σταθερής ροής στο ποτάμι ακόμη και τους θερινούς μήνες μπορεί να ρυθμιστεί με τη μείωση του πλάτους της κοίτης. Με τη δεύτερη μεγάλη κοίτη τις λεγόμενες ¨ μπαγκίνες ¨ που θα είναι χώρος ήπιας δραστηριοτήτων , περιπάτου και δρόμος διέλευσης των κοπαδιών κάτω απ’ το ανάχωμα ώστε να προστατευθούν και οι νέες δεντροφυτεύσεις . Σταδιακή ανάπλαση όλης της περιοχής με υποβολή ώριμων μελετών είναι καιρός λοιπόν από κάπου να αρχίσουμε.
Σημαντικό ρόλο θα παίξουν τα 6 μικρά φράγματα ταμιευτήρες νερού που υπάρχουν στους χείμαρους του Ερυθροπόταμου .Δύο από αυτά μάλιστα , στο Παλιούρι και τα Βρυσικά μόλις παραδόθηκαν και είναι γεμάτα μέχρι πάνω , έγιναν με τη συνεργασία Νομαρχίας και Διεύθυνσης Δασών. Φαίνεται όμως ότι είναι αναγκαίο να γίνουν και δύο μεγάλα φράγματα ένα στην περιοχή του Μικρού Δερείου κοντά στις πηγές του Ερυθροπόταμου και ένα στην περιοχή Καζαντζή έργο που χάθηκε λίγο πριν την υλοποίηση του από λάθος χειρισμούς :α) υπέρογκη χρηματική εκτίμηση των εκτάσεων εντός του φράγματος αλλά και γιατί χαρακτηρίστηκε αρδευτικό και όχι αντιπλημμυρικό κι έτσι δεν χρηματοδοτήθηκε από την Ε.Ε.
Η σημασία των φραγμάτων ήταν γνωστή στη Βουλγαρία εδώ και δεκαετίες. Μην ξεχνάμε ότι ποτίζουμε χάρις στη διαχείριση των Βουλγάρων, όπως και σε μεγάλο βαθμό πλημμυρίζουμε απ’ την κακοδιαχείριση των μεγάλων Βουλγάρικων Φραγμάτων. Το πόσιμο νερό του Βάλτου λιγοστεύει, φτάνει με τόσο μεγάλη κατανάλωση ενέργειας και σπαταλιέται τόσο άδικα, βλέπε το πρωί το μικρό καταρράκτη πίσω από τον Καλέ. Το μέλλον της ύδρευσης για όλη την περιοχή βρίσκεται στα επιφανειακά και καθαρά νερά του Ερυθροπόταμου σαν τα καθαρότερα νερά της Ευρώπης: να η ευλογία για την πόλη. Δυστυχώς υπεύθυνη υπηρεσία για τη διαχείριση των υδάτων είναι μια υπηρεσία φάντασμα που ανήκει στην περιφέρεια και εδρεύει στην Καβάλα.
Εκτός από την ανάπλαση της περιοχής να θυμηθούμε και τις δύο ασυντήρητες, από τότε που κατασκευάστηκαν, γέφυρες. Να σημειωθεί ότι τα θεμέλια της γέφυρας που βρίσκεται στα νεκροταφεία είναι στον αέρα, υπάρχει θέμα στατικότητας. Αφού πέσει και μετά θα αναζητήσουμε ευθύνες.
Το Διδυμότειχο ανήκει και στο δίκτυο πόλεων με ποτάμια. Πρακτικά αυτό σημαίνει προτεραιότητα στις χρηματοδοτήσεις. Στο πρόγραμμα INTERREG IV C που έχει προϋπολογισμό 325 εκατ. ευρώ για όλη την περίοδο 2007-2013 μπορούν να ενταχθούν τα μέλη του δικτύου πόλεων με ποτάμια. Ας μην ξεχνάμε ότι έργα ανάπλασης μπορούν ανά πάσα στιγμή να χρηματοδοτηθούν από τη ΣΑΤΑ και το ΘΥΣΕΑ. Η παρακμή είναι έντονη όπως και στο θέμα της ιστορικής ανάδειξης, απ’ τη μια όλα περιπλέκονται γύρω από τη Αθήνα κι απ΄ την άλλη ως τοπικές κοινωνίες, αρχές και δημότες έχουμε περάσει στη σφαίρα της ιδιότευσης.
Αυτοί που χύνουν δάκρυα καυτά για την κατάντια της πόλης, συνεχίζουν όμως να οραματίζονται για το μακρινό μέλλον, είχαν στα χέρια τους τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες εδώ και δεκαετίες. Θα ήταν έντιμο να παραδεχτούν έστω και αργά ότι ποτέ το σημερινό ζήτημα γι’ αυτούς δεν υπήρξε θέμα προτεραιότητας, ίσως γιατί μέχρι τώρα τα ποτάμια δεν ψηφίζουν!
Αυτοί γύρισαν και την πλάτη στο ποτάμι, οι εκάστοτε τοπικοί άρχοντες με την εγκληματική αδιαφορία, φταίει όμως και ότι οι πολίτες το ανέχτηκαν.
Στο σχέδιο πόλης αυτό που υλοποιήθηκε κι αυτό που πρόκειται να έρθει ουδέποτε έγινε πρόταση για επέκταση νοτίως του Ερυθροπόταμου, παρά μόνο Βορειοανατολικά ώστε η πόλη να αγκαλιάσει το ποτάμι όπως έγινε στα Τρίκαλα με θαυμάσιο αποτέλεσμα. Οι μηχανικοί το είχαν προτείνει όμως δραστικές αποφάσεις δεν πάρθηκαν.
Έχουμε χορτάσει πια από λόγια απ’ όσους κόπτονται για το καλό της πόλης υποτίθεται.
Αυτοί που έχουν πραγματικά την πρόθεση να αλλάξει κάτι να το δηλώσουν εγγράφως, να δουλέψουν συντονισμένα όχι αποσπασματικά κι ευκαιριακά .Κάποια πράγματα πρέπει να αρχίζουν να υλοποιούνται αύριο κιόλας.
Οργανωτική Επιτροπή
ΟΕΕ- Παράρτημα Διδυμοτείχου
Εκπολιτιστικός Σύλλογος Ταμπάκιας Διδυμοτείχου « Οι Καλιόπορτες »
